Biyolojik Ritim

  DÜNYA BİR GÖLGELİK Kur’ anda  “Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden, bir oyundan ibarettir. Âhiret yurduna (oradaki hayata) gelince, işte asıl yaşama odur. Keşke bilmiş olsalardı!”  (Ankebût, 29/64.) ayeti  her şeyi özetler mahiyette uyarıda bulunur. Abdullah İbni Mes'ûd radıyallahu anh şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir hasır üzerinde yatıp uyumuştu. Uykudan uyandığında, hasır vücudunun yan tarafında iz bırakmıştı. Biz: –Yâ Resûlallah! Sizin için bir döşek edinsek, dedik. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem: “Benim dünya ile ilgim ne kadar ki? Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen, sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim” buyurdular.   (Tirmizî, Zühd 44 ) Resûl-i Ekrem,  “Akıllı kişi, nefsini küçük gören (kendini hesaba çeken) ve ölümden sonrası için çalışandır. Âciz kişi ise, nefsinin arzularına uyan ve (bu hâline bakmadan bir de) Allah’tan (bağışlanma ve cennet) isteyen kimsedir.”  (Tirmizî, Sıfatü‘l-kıyâ...

  Hayat, bir imtihan sahnesidir. İnsan, bu sahnede türlü hâllerden geçerek olgunlaşır, şekillenir ve gerçeği idrak eder. Kimi zaman mutluluk, kimi zaman hüzün, kimi zaman ise sabır ve tahammül ile sınanırız. Her bir imtihan, Rabbimizin bizlere sunduğu bir hikmet dersi, bir terbiye vesilesidir, ibret almasını bilene elbet.  İnsan, rahat ve huzur içindeyken çoğu zaman hakikati unutur. Hayatın geçici lezzetleri ve dünyanın aldatıcı süsleri, ona gerçek gayesini unutturabilir. Ancak imtihan anları, ona hakikati hatırlatır. Düşündüğünde, sabrettiğinde ve tevekkül ettiğinde, aslında her şeyin bir anlamı olduğunu fark eder. Çünkü dünya, asıl yurt olan ahiretin tarlasıdır. Burada ekilen tohumların, orada meyvesini alma yeridir. Allah Teâlâ Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurur: "Andolsun, sizi biraz korku, açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme ile deneyeceğiz. Sabredenleri müjdele!" (Bakara, 155). Bu ayet, hayatın her anında sınavlardan geçeceğimizi ve sabrın en büyük kurtulu...

Değerli Kardeşlerim!  Şu fani dünyada alacağımız nefesler sayılıdır. Hiçbirimiz bir başkasının hayatını yaşama  ya da tecrübe etme lüksümüz yok. Lakin başkalarının hatalarından ders çıkarma yetisine sahibiz Elhamdülillah. Neden mü'min uyanık olur biliyor musunuz? Çünkü mü'min akıl sahibidir, ferasetlidir.  Hani hayvanlardan ayırtedici özelliğimiz olan akletmek, düşünmek vasfı fıtraten bize meccanen verilmiş ya onun için etraflıca düşünmek, zikretmek, şükretmekle mes'ulüz. Bir düşünelim bu özellik olmasaydı diğer canlılardan birfarkımız kalır mıydı? Kaldı ki o canlılar bile boşa yaratılmadı. Allah zikretmekle meşgul olduklarını biliyoruz. Bizi  Alay-ı illiyyine çıkaracak olan şey "Kulluk" tur.  Bu öyle kapsamlı bir kelimedir ki  Kur'an-ı Kerim'de:  De ki "İbadetiniz (duanız, kulluğunuz ) olmasa Rabbim size ne diye değer versin?" buyurulmaktadır.  Düşünmekten, tefekkür etmekten, kendimizle yüzleşmekten çoğu kez kaçıyoruz ama nereye kadar?  Bili...